Ovo je tekst o galopu u dresuri:
Koraci u galopu moraju biti lagani te pravilni, a zadnje noge moraju koračati što je više moguće ispod tijela konja prema njegovu težištu.
Pogreške u galopu su unakrsni galop ( kada konj prednjim nogama galopira npr. desni galop, a stražnjima lijevi i obrnuto), te četverotaktni galop ( kod kojeg se dijagonalni par nogu ne podiže istovremeno sa tla već se vanjska prednja noga podiže ranije od unutarnje stražnje noge).
Kvaliteta galopa ovisi o općem dojmu ( npr. pravilnosti i lakoći koraka, spuštenosti stražnjeg dijela trupa u odnosu na prednji dio- konj galopira kao da se kreće uzbrdo) koji proizlazi iz prihvaćanja žvale, podatnog tjemena, aktivnosti stražnjih nogu i sposobnosti da se zadrži jednaki ritam i prirodna ravnoteža, čak i nakon prijelaza iz jednog galopa u drugi. Konj uvijek mora biti ravan na ravnim linijama i pravilno savijen na zavojitim linijama, ali u svakom trenutku postavljen prema strani vodeće noge.
Postoje četiri vrste galopa: radni, srednji, prikupljeni i produženi te produženje koraka galopa.
Radni galop- je kretanje između prikupljenog i srednjeg galopa. Konj se nalazi u prirodnoj ravnoteži te se aktivno kreće naprijed uz izražen zamah stražnjih nogu, a jahač zadržava kontakt sa ustima konja.
Srednji galop- je kretanje između radnog i produženog galopa. Konj bez ubrzavanja ide naprijed sa vidljivim produženjem koraka i zamahom stražnjih nogu. Jahač dozvoljava konju da lagano spusti vrat i glavu i da drži glavu nešto ispred okomice. Koraci moraju biti nesputani i uravnoteženi, a okvir konja se mora produžiti.
Prikupljeni galop- je kretanje u kojem konj ostaje na žvali, vrat je uzdignut. Stražnje noge preuzimaju većinu težine, čime se omogućava veća aktivnost i oslobađaju plećke te se stvara dojam da se konj sam nosi. Okvir konja i koraci su kraći, bez da se gubi njihova elastičnost i izražajnost.
Produženi galop- je kretanje u kojem konj pokriva najviše moguće tla. Konj, bez ubrzavanja, najviše moguće produžuje korak zahvaljujući zamahu stražnjih nogu. Jahač omogućava konju da produži okvir, a time i korak, ali i dalje kontrolira tjeme. Konj bi trebao biti u ravnoteži tijekom čitave radnje, a prijelaz u prikupljeni galop bi trebao biti tečan i izveden prijenosom težine na stražnji trup, s time da se jasno vide obje razlike promjene tempa ( iz prikupljenog u produženi i iz produženog u prikupljeni).
Produženje koraka galopa- je varijacija između radnog i srednjeg galopa koja
se uvodi u testovima za mlade konje koji su u početku treniranja te još nisu
dovoljno školovani za srednji galop.
